تبسم لبخند زندگیمون

روز شنبه مورخ 17 خرداد 93 که درست پنج ماه و نیمه شدی برای اولین بار به عکاسخانه رفتیم... در اصل رفتیم برای مهد داداش علی عکس 3*4 بگیریم که گفتم حالا که اینجا هستیم دو تا عکس یادگاری هم از شما بگیرم.. دکور خاصی نداشت.. مجبور شدم از پشت بگیرمت و یک عکس معمولی ازت بگیریم... انشاالله در آینده ای نزدیک آتلیه میبرمت         ...

روز سه شنبه مورخ 13 خرداد 93 به مهمونی کوچولوها به میزبانی طیبه جون و سید طاها دعوت شده بودیم... چون تنهایی سختم بود با دو تا وروجک برم.. خاله فروز مهربون برای کمک باهامون امد از در خونه آژانس گرفتیم و رفتیم دنبال مژگان جون و فاطمه جون بعد همگی باهم به مهمونی رفتیم ساعت حدود دو بعد از ظهر بود که به منزلشون رسیدیم... به محض ورود با کلی نی نی 5 ماه با ماماناشون مواجه شدیم... طیبه جون کلی زحمت کشیده بود... خیلی خیلی خوش گذشت و تا ساعت حدود 7 آنجا ماندیم... طیبه عزیزم بابت مهمان نوازی و مهربونیت و پذیراییت یک دنیا ممنون   دخملی برای رفتن به مهمونی آماده شده     اینم داداش علی که آماده رفتن شده...

سلام سلام صد تا سلام من اومدم با دندونام میخوام نشونتون بدم صاحب مروارید شدم یواش یواش و بیصدا شدم جزو کباب خورا       فرشته کوچولوی خونمون زودتر از آنچه که فکر میکردم اولین مروارید سفیدت نمایان شد.. خدایی سرفه ها و خس خس سینه وحشتناکت  گواه این بود که  چقدر اذیت شدی تا استخوان دندونت گوشت لثه ات  رو بدره و بیرون بیاد مبارکت باشه نازنینم..   عزیز دل مامان دوست داشتم تا بابا حسین و مامان پروین تهران هستند برات یک جشن دندونی کوچولو بگیرم.. بنابراین روز دوشنبه پنجم خرداد 93 با همکاری مامان پروین و بابا حسین برات...

یک روز قبل از اینکه ازدواج کنم مامان پروین از تو کمد لباسها یک لباس آبی بچه گانه در آورد و گفت این مال خودته و من نگهش داشتم امیدوارم روزی تن نینیت ببینم و اون سالها به سرعت سپری شد در حالیکه.. این لباس رو یک بار در آبان 90 تن پسمل کوچولوم کردم و یکبار هم در خرداد 93 تن دخمل نازم کردم خیلی خاطرات گذشته  شیرین و دلچسبه... چقدر علاقه و عشق میخواد که یک مادر لباس بچه اش رو نگه داره واسه نوه اش.. چقدر آدمی ذوق میکنه وقتی میبینه که مادرش به چه عشقی خاطرات گذشته رو با چندین تیکه لباس یادآوری میکنه مامان پروین جون  همیشه عاشقتم مهربونم   علی آبان 90   مامان سپیده  فروردین 65...

ماه مامان پنج ماه شد.. چقدر این دوران دوست داشتنی زود میگذرد.. دوست دارم این لحظات کمی دیرتر بگذرند.. کاش زمان می ایستاد و من از بودن در کنارت سیراب میشدم... خوشگلکم ماشاالله خیلی شیرین شدی... الان خودت دمر میشی.. خنده هایی معنی دار میکنی... و امااااااا دخملی درست روز پنج ماهگیش دندون دار شد روز دوم خرداد که تبسمم پنج ماهه شده بود... مهمونی در خانه خاله ساقی به مناسب روز پدر برگزار شد.. آخه بابا حسین عزیز شهرستان بود و ما با ده روز تاخیر روز پدر رو جشن گرفتیم.. خاله ساقی کلی زحمت کشیده بود و ناهار مفصلی درست کرده بود.. بعد از ظهر همه در حال استراحت بودند و من و تبسم و خاله سیما بیدار بودیم.. تبسم بغل خاله سیما بود که یکدفعه خاله با ...

عمو سعید (عمو بابا مهدی ) روز دوشنبه 15 اردیبهشت با پای خودش برای چکاپ و یکسری آزمایش به بیمارستان میره که همونجا به علت وخیم بودن جواب آزمایش بستری میشه .. تشخیص دکتر ها سرطان کبد بود.. و در نهایت روز سه شنبه 23 اردیبهشت با دست و پنجه نرم کردن با بیماری هولناکی که ثانیه به ثانیه پیشرفت میکرد در برابر فرمان حق تسلیم میشه و به دیدار حق میشتابه... خدایش بیامرزد.. چهارشنبه 24 اردیبهشت تشییع جنازه بود اما به علت اینکه هر دو تا جوجه هام مریض بودند نتونستم در مراسم شرکت کنم اما بابا مهدی به همراه خانواده اش رفت و برای مراسم هفت که دوشنبه 29 اردیبهشت میشد برای قرائت فاتحه به بهشت زهرا رفتیم   عموی عزیز منزل ابدیت مبارک &nbs...

بعد از برگشتن از پارک پلیس ... تبسم هم چندان حال خوشی نداشت.. اما حالش به اندازه داداش علی بد نبود... فردا صبح عطسه ها و سرفه های شدید تبسم جونی شروع شد.. و دلواپسی های من مادر اوج گرفت... وقتی دست تنها و بدون کمک دو تا بچه هام مریض شده بود تازه معنی مادر بودن رو فهمیدم.. بیشتر معنی تنهایی و دور از خانواده بودن رو فهمیدم... عصر شنبه بیست اردیبهشت هر دو تا جوجه هام رو دکتر بردم.. دکتر بعد از معاینه تبسم جونی گفت ریه آسم آلرپیک داره که باید خیلی مراقبش باشم و نزارم سرما بخوره... بعد از چند روز عطسه ها و آبریزش بینی تبسم خوب شد اما سرفه هاش تشدید شد و خس خس سینه اش بیشتر میشد.. دکتر آنتی بیوتیکش رو عوض کرد .. اما تبسم اصلا دارو نمیخورد.. به زو...

جمعه مورخ 19 اردیبهشت 93 به دعوت منیره جون (دختر دایی بابا) به پارک پلیس رفتیم... حدود 50 نفر مهمون دعوت کرده بود... یک سفره بزرگ توی پارک پهن شده بود که هر کی رد میشد نگاه میکرد... ناهار زرشک پلو و شوید باقالی پلو با مرغ درست کرده بود.. خلاصه کلی زحمت کشیده بود.. مهمونداری اونم تو پارک اونم با این همه جمعیت کار خیلی سختی بود.. تبسم هم که مثل همیشه خانم بود و اصلا اذیت نکرد از مهرنوش جون (همسر پسر دایی بابا) خواهش کردیم که صندلی ماشین مهرآسا (دخترش) رو برای تبسم بیاره... همش تبسم تو صندلی ماشین بود.. گهگاهی بیدار بود و میخندید و گهگاهی هم میخوابید... در کل عصر جمعه خوبی رقم خورد و حدود ساعت 7 عصر  برای عیادت عمو سعید بابا مهدی به بیما...

ظهر دوشنبه 15 اردیبهشت عمه عاطفه و دختر عمه های بابا مهدی (خدیجه جون و ناهید جون) و دختر عمو بابا (زهرا جون) برای ناهار به منزلمون امدند.. اما کسی حال درست و حسابی نداشت.. عمه عاطفه چند روز قبل برای دیدن داداش سعیدش که حال خوشی نداشت از قم امده بود .. تازه به منزل ما رسیده بودند که همون لحظه از بیمارستان به زهرا جون خبر دادند که بابات سرطان داره و زهرای عزیز گریه کنان بدون اینکه حتی یک لیوان آب بخوره سریع به بیمارستان رفت.. عمه عاطفه هم که قصد داشت به قم برگرده و چند روز دیگه برای عیادت عمو سعید به تهران بیاد به ما اصرار کرد که همراهش به قم برویم بعد از کسب اجازه از بابا مهدی به همراه عمه جون راهی قم شدیم... ساعت 9 و نیم شب به قم ر...