تبسم لبخند زندگیمون

عروسک ملوسم ده ماه شدی... این ماه ماشاالله خیلی خیلی شیرین تر و وروجک تر شدی... چنان تند تند چهار دست و پا میری و همه جا رو بهم میریزی که واقعا تعجب میکنم ... مدت زمان ایستادن روی پاهات خیلی طولانی شده و اصلا نمیفتی.. همیشه  می ایستی و بازی میکنی... اما هنوز توان قدم برداشتن به تنهایی رو نداری و با کمک مبل و دیوار و تخت راه میری... بای بای کردن رو یاد گرفتی... خودت از تخت پایین میایی ... پله های کوتاه رو با دست گرفتن به دیوار بالا میری... وقتی صدات میکنم جوابم رو با ها میدی که اون لحظه میخوام قورتت بدم ... خلاصه کلی کار جدید که مامانی با دیدن هر کدومشون ذوق میکنه... ممنونم که به زندگیم اومدی.. ممنونم که هستی..  دوستت دارم دخمل کوچ...

تولد بابا حسین عزیز   پنجشنبه 24 مهرماه تولد بابا حسین عزیزمان را در خانه خاله ساقی با تم کلاه و کراوات گرفتیم... بابا حسین عزیز اصلا باورش نمیشد و چون از لحاظ جسمانی مریض هم بود خیلی خوشحال شد و لذت برد.. انشاالله همیشه صورتت خندون باشه بابای گلم  و اما دخملی در تولد بابا حسین کلی خوشحال بود و کلی نانای کرد.. قبل از شروع مهمانی کمی خوابید و بعد سرحال شد و کلی از تولد بازی خوشش اومد... اما دوباره زود خسته شد و لالا کرد   قبل از مهمانی و دخملی در خواب     تبسم در حال نانای کردن     حتی در حالت دراز کشیده هم نانای میکنه     ...

میدانی... یک وقتهایی باید عکس گذاشت.. دلنوشته گذاشت تا بعد ها با دیدنشون خاطرات خوب و بد یادآوری بشه ثبت لحظه ها و خاطرات حسی دلنشین دارد.. گاهی تبسمی کوچک بر لب میاورد و غرق در افکار میشویم دختر نازم.. لطیف تر از گلبرگ.. برات می نویسم و ثبت میکنم تا بماند.... بماند برای روزیکه بخونی و لذت ببری... بخونی و بدونی که چقدر عاشقتم... بخونی  و لحظات خوشی برات رقم بخوره   تبسم در تولد عمه زینب     تبسم و بادکش کردن     عاشق حمامی و همیشه پشت در حمام نشستی     تاب تاب عباسی     بالا نردبان رفتی و می...

یک روز در جهان مخصوص کودک است روزی پر از امید، خوب و مبارک است گویند کودکان گل های عالمند زیباترین گل جهان، رخسار کودک است دخمل نازم.. عزیز دلم... 16 مهر ماه امسال شما اولین روز کودک رو پست سر گذاشتی.. هر چند که هنوز خیلی کوچولویی.. نمیشد برنامه یا جایی ببرمت... انشاالله سالهای دیگه با داداش علی برای روز کودک حسابی برنامه ریزی میکنیم و خوش میگذرونیم.. فقط امدم بهت تبریک بگم خانم کوچواوی من ...   خنده هایت که طعم عسل می دهد و قلب آسمان را آب می کند ، ای کاش همیشه در چهره ات باقی بماند   کودکم.....

نازدونه من... دخمل خونه من نه ماه شد... نهمین ماهگرد درست برابر با هشتمین ساگرد عقد من و بابا مهدی بود .. نهمین ماهگردت در انزلی بودیم و همونطور که در پست قبلی گفتم مشاجره ای با بابا داشتیم... به همین خاطر این دو مناسبت (نهمین ماهگردشما  و هشتمین سالگرد عقد ما) کیک کوچولویی گرفتم که تمام ناراحتی و دلخوریها از بین بره اما متاسفانه بدتر شد و بابا و داداش علی شبانه به تهران برگشتند بگذریم این نیز بگذرد.... اما از خانم طلا بگم که درست سر هشت ماهگی کاملا دست زدن رو یاد گرفتی و کلی من رو به ذوق آوردی ... دخملکم حالا بدون اینکه جایی رو بگیری خودت بلند میشی و چند ثانیه ای هم (10 ثانیه) روی پات می ایستی اما زود میفتی.. همچنان جارو بر...

نازدونه من اولین سفر شمالت زمانی رقم خورد که من و بابا مهدی به خاطر بعضی مسائل پیش پا افتاده مشاجره حسابی کرده بودیم (شرح ماوقع در وبلاگ داداش علی) و روز دوشنبه مورخ 31 شهریور ماه ساعت 5 بعد از ظهر با همراهی بابا حسین.. مامان پروین و خاله سیما و عمو رضا و آریا  راهی بندر انزلی شدیم.... در راه به علت تنگی جا... بیشتر بغل خودم بودی اما گاهی هم بغل مامان پروین میرفتی و گاهی هم میرفتی جلو و بغل خاله سیما مینشستی اما چون آریا هم جلو نشسته بود جاشون خیلی تنگ بود و البته خطرناک... در راه خیلی خیلی دختر خوبی بودی همش شیر خوردی و لالا کردی به اصرار خاله سیما و  ماموریت داشتن بابات بالاخره راضی شد و راهی سفر شد و در بین راه که برا...

جمعه موزخ 28 شهریور ماه به همراه مادر جون و عمه ها  ساعت حدود 11 ظهر به سمت سمنان حرکت کردیم... علت رفتنمان به سمنان رسوندن عمه فاطمه بود آخه دانشگاه سمنان رشته مدیریت بازرگانی قبول شده بود و باید برای تحویل خوابگاه و بردن وسایلش به سمنان میرفت حدود ساعت یک و نیم بعد از ظهر به سمنان رسیدیم..در طول راه بیشتر بغل خودم در صندلی جلو بودیم .. گهگاهی عقب میرفتی و بعد دوباره زود میومدی بغل خودم  وقتی به سمنان رسیدیم و بعد از کلی پرس و جو تونستیم خوابگاه عمه فاطمه رو پیدا کنیم ... عمه فاطمه هم اتاق رو تحویل گرفت و وسایلش رو داخل اتاق گذاشت و بعد برای صرف ناهار به شهمیرزاد در اطراف سمنان رفتیم که جای فوق العاده خوش آب و هوایی بود... شم...

روز دوشنبه مورخ 24 شهریور ماه به مهمونی جشن دندونی سوفیا سادات عزیزم دعوت شده بودیم... این مهمونی قرار بود زودتر از این موقع برقرار بشه اما عاطفه جون منتظر ما شده بود که از کرمان برگردیم... در این مهمونی خاله فروز هم همراهمون بود چون در مهمونیهای گذشته که تبسم کوچکتر بود به کمک نیاز داشتم و خاله مهربونم کمک حالم بود ... دوستام عاشق  مهربونی های  خاله فروز شدند و  این دفعه خودش رو  دعوت کرده بودند... موقع رفتن با مترو رفتیم و خاله فروز و آیسان و دو تا جوجه هاش هم در مترو به ما ملحق شدند بعد ایستگاه صادقیه پیاده شدیم و تا در خونشون دربست گرفتیم... موقع برگشت هم محدثه جون (خواهر عاطفه جون) ما رو خونه خاله فروز رسوند......

قشنگ مامان برای بار چهارم در تاریخ شنبه پانزده شهریور ماه به عروسی رفتیم عروسی نوه خاله مادر جون (علی عظیمی و فرزانه جون )بود.. چون روز اول هفته بود ما مجبور شدیم با خانواده بابا مهدی به عروسی بریم و بابا از سرکار مستقیم به عروسی بیاد ... اما این دفعه مثل دفعه های قبل آروم نبودی.. ماشاالله وروجک شده بودی.. به همه چیز دست میزدی.. کیک های روی میز رو برمیداشتی و توی دهن کوچولوت میزاشتی و مدام هم بغل میخواستی... پایین سالن عروسی,  سالن آتلیه بود به همراه بابا تصمیم گرفتیم که عکس بگیریم... به هزار بدبختی فقط تونستیم یک عکس چهار نفره بگیریم.. و اصلا نزاشتی ازت عکس تکی بگیریم.. آخه همش میخواستی شیطونی کنی وروجکم.. ...